Séraphine is 52 jaar en woont in Kamonyi, Rwanda. Sinds enige tijd merkt ze dat haar zicht steeds slechter wordt. Ze had het niet meteen door, maar nu vindt ze het moeilijk om taken uit te voeren die voorheen eenvoudig leken.
Séraphine beschrijft haar oogprobleem als ‘de last van haar gezin’. Ze kan hierdoor niet meer voor haar gezin zorgen, in het bijzonder niet voor haar bejaarde moeder. Altijd klaarstaand voor anderen, werd het dagelijkse leven steeds moeilijker.
Ze vertelt haar buren wat ze doormaakt. Bezorgd moedigen die haar aan om naar het oogziekenhuis van Kabgayi te gaan. Eenmaal daar onderzoekt de oogarts Séraphine’s ogen: “De dokter gaf me de diagnose ‘glaucoom’,” legt ze uit. “Nooit eerder had ik over deze ziekte gehoord.”
Het is maar goed dat Séraphine naar het oogziekenhuis ging, want zo kon men de onomkeerbare schade die de oogziekte veroorzaakt, een halt toeroepen. “Het team opereerde me meteen en gaf me medicijnen om te voorkomen dat mijn zicht nog verder verslechterde.”
Hoewel haar ogen aangetast zijn, is ze nu niet meer bang dat haar ziekte zal evolueren tot volledige blindheid. Séraphine heeft opnieuw een glimlach op haar gezicht en stelde zichzelf een nieuw doel: “Ik ga iedereen over deze oogziekte vertellen. Zo kan ik anderen behoeden voor wat ik meemaakte.”
Wil jij ons helpen meer mensen te screenen op glaucoom? Doe vandaag nog een gift!
